Aby używać Debiana, trzeba go zainstalować na komputerze; tym zadaniem zajmuje się program debian-installer. Właściwa instalacja pociąga za sobą wiele działań. Ten rozdział dokonuje ich przeglądu w porządku alfabetycznym.
Instalacja wymaga 80 MB RAM (ang. Random Access Memory – pamięć o dostępie losowym) i przynajmniej 700 MB wolnej przestrzeni dyskowej. Wszystkie komputery Falcot spełniają te kryteria. Zauważ jednak, że te liczby stosują się do instalacji bardzo ograniczonego systemu, bez pulpitu graficznego. Dla podstawowego pulpitu graficznego stacji roboczej zaleca się minimum 512 RAM i 5 GB wolnej przestrzeni dyskowej.
System Debian może być instalowany z wielu typów mediów tak długo, jak długo pozwala na to BIOS. Przykładowo, możesz dokonać rozruchu z płyty CD-ROM, klucza USB lub nawet poprzez sieć komputerową.
4.1.1. Instalacja z płyty CD-ROM/DVD-ROM
Najszerzej stosowaną metodą instalacji jest instalacja z płyty CD-ROM (lub płyty DVD-ROM, która zachowuje się dokładnie w ten sam sposób); komputer uruchamia się z tego medium, a instalację (i częściową kontrolę nad komputerem) przejmuje instalator Debiana.
Różne rodziny płyt CD-ROM stosowane są do różnych celów: netinst (instalacja sieciowa) zawiera instalator i podstawowy system Debian; wszystkie inne programy są pobierane z sieci komputerowej. „Obraz” systemu, tzn. system plików ISO-9660, który rozkłada się dokładnie na całej płycie, zajmuje tylko od 150 do 280 MB (zależnie od architektury). Z drugiej strony, pełny zestaw Debiana, zawierający wszystkie pakiety i pozwalający na instalację na komputerze bez dostępu do Internetu, wymaga około 84 płyt CD-ROM (lub 12 DVD-ROM lub dwie płyty Blu-ray). Programy są podzielone pomiędzy płytami zgodnie z ich popularnością i ważnością; pierwsze trzy płyty będą wystarczające dla większości instalacji, ponieważ zawierają najczęściej używane oprogramowanie.
Jest też ostatni typ obrazu, znany jako mini.iso
, który jest dostępny tylko jako produkt uboczny instalatora. Ten obraz zawiera minimum wymagane do konfiguracji sieci komputerowej, a wszystko inne jest pobierane z Internetu (łącznie z częściami samego instalatora), dlatego obrazy te mają tendencje do uszkodzeń, (gdy wydawana jest nowa wersja instalatora). Obrazy można znaleźć na normalnych serwerach lustrzanych Debiana w katalogu pod nazwą dists/release/main/installer-arch/current/images/netboot
.
Aby uzyskać obrazy CD-ROM Debiana – musisz oczywiście pobrać je z odpowiedniej strony internetowej i ”wypalić” na dysku. Możesz także je zakupić, dostarczając w ten sposób niewielkiego, finansowego wsparcia projektowi. Sprawdź witrynę internetową, aby zobaczyć listę dostawców obrazów CD-ROM i witryny, z których możesz je pobrać.
4.1.2. Rozruch z klucza USB
Ponieważ większość komputerów ma możliwość rozruchu z urządzeń USB, możesz też zainstalować Debiana z klucza USB (to nic innego niż mały dysk pamięci flash).
Podręcznik instalacji wyjaśnia, jak zapisać debian-installer
na kluczu USB. Procedura jest bardzo prosta, ponieważ obrazy ISO dla architektury sprzętowej i386 oraz amd64 to obrazy hybrydowe, które mogą dokonać rozruchu zarówno z płyty CD-ROM, jak i z klucza USB.
You must first identify the device name of the USB key (ex: /dev/sdb
); the simplest means to do this is to check the messages issued by the kernel using the dmesg
command. Then you must copy the previously downloaded ISO image (for example debian-8.0.0-amd64-i386-netinst.iso) with the command cat debian-8.0.0-amd64-i386-netinst.iso >/dev/sdb; sync
. This command requires administrator rights, since it accesses the USB key directly and blindly erases its content.
A more detailed explanation is available in the installation manual. Among other things, it describes an alternative method of preparing a USB key that is more complex, but that allows to customize the installer's default options (those set in the kernel command line).
4.1.3. Installing through Network Booting
Many BIOSes allow booting directly from the network by downloading a kernel and a minimal filesystem image. This method (which has several names, such as
PXE or
TFTP boot) can be a life-saver if the computer does not have a CD-ROM reader, or if the BIOS can't boot from such media.
This installation method works in two steps. First, while booting the computer, the BIOS (or the network card) issues a BOOTP/DHCP request to automatically acquire an IP address. When a BOOTP or DHCP server returns a response, it includes a filename, as well as network settings. After having configured the network, the client computer then issues a TFTP (Trivial File Transfer Protocol) request for a file whose name was previously indicated. Once this file is acquired, it is executed as though it were a bootloader. This then launches the Debian installation program, which is executed as though it were running from the hard drive, a CD-ROM, or a USB key.
All the details of this method are available in the installation guide (“Preparing files for TFTP Net Booting” section).
4.1.4. Other Installation Methods